Przedmiotem postępowania w sprawie rejestracji znaku towarowego jest wniosek o udzielenie zgłaszającemu prawa ochronnego na zgłoszony znak towarowy. Postępowanie to jest zaliczane do postępowania administracyjnego z uwagi na:

• charakter organu właściwego do orzekania w sprawie udzielenia prawa ochronnego;
• subsydiarne stosowanie przepisów Kodeksu Postępowania Administracyjnego.

Stroną w postępowaniu przed Urzędem Patentowym (dalej UP) w sprawie uzyskania prawa ochronnego jest zgłaszający. Postępowanie w sprawie uzyskania prawa ochronnego na znak towarowy rozpoczyna się w chwili zgłoszenia do Urzędu wniosku o udzielenie prawa ochronnego. Za datę zgłoszenia uważa się dzień, w którym zgłoszenie wpłynęło do Urzędu. Na podstawie daty zgłoszenia określa się pierwszeństwo do uzyskania prawa ochronnego, data ta będzie rozstrzygać o nabyciu prawa w sytuacji takich samych lub podobnych zgłoszeń dokonanych przez różne podmioty. Będzie stanowić także początek dziesięcioletniego okresu przyznanej ochrony na znak towarowy.

Zgłoszenie powinno zawierać w szczególności:

• podanie – czyli formularz;
• określenie znaku towarowego (przedstawienie lub wyrażenie w podaniu w sposób graficzny znaku towarowego, a w razie potrzeby, także na określeniu jego rodzaju oraz opisaniu – 6§ ust. 1 rozporządzenie w sprawie znaków towarowych z 2002r.);
• wskazanie towarów, dla których znak jest przeznaczony (następuje w formie wykazu towarów. Przy sporządzaniu wykazu towarów należy jednocześnie wskazać klasy odnoszące się do określonych towarów zgodnie z obowiązującą klasyfikacją przyjętą na podstawie porozumienia nicejskiego – 7§ ust. 1 rozporządzenie w sprawie znaków towarowych);
• regulamin znaku (wymagany w przypadku ubiegania się o udzielenie wspólnego prawa ochronnego, o udzielenie prawa ochronnego na wspólny znak towarowy oraz o udzielenie prawa ochronnego na wspólny znak towarowy gwarancyjny);
• pełnomocnictwo (jeśli zgłaszający działa przez pełnomocnika (art. 138 ust. 1 p.w.p. , i §4 rozporz. w sprawie znaków towarowych);
• dowód pierwszeństwa (jeśli zgłaszający chce z niego skorzystać).

Każde zgłoszenie o ochronę znaku towarowego poddawane jest badaniom: formalno – prawnemu oraz merytorycznemu. Po wpłynięciu zgłoszenia, nadaniu mu numeru i stwierdzeniu daty wpływu, znak towarowy jest przekazywany do Departamentu Zgłoszeń, który bada prawidłowość zgłoszenia pod względem formalnym.

W toku badania formalno – prawnego sprawdzana jest poprawność zgłoszenia, czyli spełnienie warunków przewidzianych w ustawie (ustawa z 30.06.2000r. Prawo własności przemysłowej dalej p.w.p) i rozporządzeniu (Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 8 lipca 2002 r. w sprawie dokonywania i rozpatrywania zgłoszeń znaków towarowych), m.in. kompletność dokumentów i załączników, prawidłowość wymaganych dokumentów np. pełnomocnictwo, regulamin znaku, zezwolenia właściwych organów na używanie określonych nazw, skrótów lub symboli, odbitki zgodne z wymaganymi parametrami oraz w odpowiedniej liczbie. Ponadto na tym etapie uznaje się uprzednie pierwszeństwo po dokonaniu weryfikacji dokumentu pierwszeństwa. Urząd Patentowy RP dokonuje ogłoszenia o zgłoszeniu znaku towarowego niezwłocznie po upływie 3 miesięcy od daty dokonania zgłoszenia. Publikacja informacji o zgłoszeniu w Biuletynie Urzędu Patentowego oznacza, że osoby trzecie mogą zapoznać się ze zgłoszeniem oraz ewentualnie wnosić uwagi co do istnienia okoliczności uniemożliwiających udzielenia prawa na dany znak.

Badanie merytoryczne to natomiast badanie przeprowadzane przez ekspertów Departamentu Badań Znaków Towarowych, mające na celu sprawdzenie, czy zostały spełnione ustawowe warunki do uzyskania prawa ochronnego. Ocenie podlega spełnienie przez zgłoszony znak bezwzględnych i względnych przesłanek rejestracyjnych. Sprawdzana jest także precyzyjność określeń zawartych w wykazie towarów oraz ich prawidłowe zaklasyfikowanie według klasyfikacji nicejskiej. Na tym etapie rozpatrywania zgłoszenia oceniane są również uwagi osób trzecich, o ile wpłynęły do danej sprawy, pod kątem zasadności stawianych zarzutów, mogących świadczyć o niemożliwości udzielenia prawa ochronnego na dany znak towarowy. Do czasu wydania decyzji zgłaszający może dokonywać w zgłoszeniu poprawek i uzupełnień, jednakże nie mogą one prowadzić do zmiany istoty znaku lub do rozszerzenia wykazu towarów. Dopuszczalne jest ograniczenie wykazu towarów oraz podział zgłoszenia w stosunku do części towarów. Urząd może także sam wprowadzić poprawki w dokumentacji, ale jedynie w celu usunięcia oczywistych pomyłek i błędów językowych. Może również dokonać poprawek w zakresie wykazu towarów i ich klasyfikacji, pod warunkiem, że te poprawki nie będą prowadzić do zmiany zakresu żądanej ochrony.

W toku postępowania Urząd wyznacza zgłaszającemu terminy dla dokonania określonych czynności (odpowiedzi na postanowienia czy wezwania). Terminy te są dłuższe niż terminy określone w Kodeksie postępowania administracyjnego i wynoszą: jeden miesiąc – gdy zgłaszający ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terenie Polski, dwa miesiące – gdy zgłaszający ma miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą. W uzasadnionych przypadkach, np. w szczególnie zawiłych sprawach, Urząd wyznacza termin odpowiednio dłuższy, lecz nie więcej niż o 3 miesiące. Strona może dokonać czynności w ciągu 2 miesięcy po upływie wyznaczonego terminu pod warunkiem, że przed jego upływem zawiadomi Urząd o przyczynach niedotrzymania terminu. Początek biegu terminu liczy się od dnia otrzymania przez zgłaszającego pisma.

Po sprawdzeniu, czy zgłoszony znak towarowy spełnia ustawowe warunki wymagane do uzyskania prawa, Urząd może wydać jedną z następujących decyzji: decyzję warunkową o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy – warunkiem uzyskania prawa jest wniesienie opłaty za pierwszy dziesięcioletni okres ochrony. Jeśli w terminie 3 miesięcy od dnia doręczenia decyzji nie zostanie wniesiona opłata, decyzja wygasa i znak de facto nie będzie chroniony. Decyzję o odmowie udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy – gdy znak nie spełnia warunków uzyskania ochrony. Decyzję o częściowej odmowie udzielenia prawa ochronnego – gdy znak nie spełnia warunków tylko w zakresie części towarów i dla tej części Urząd odmawia przyznania ochrony. Po uprawomocnieniu się decyzji częściowej znak uzyskuje ochronę dla pozostałych towarów lub usług. Decyzję o umorzeniu postępowania o udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy – jeżeli w toku postępowania zgłaszający nie wykona postanowienia albo nie zastosuje się do wezwania, postępowanie zostanie umorzone, o ile taki rygor będzie przewidziany w postanowieniu albo wezwaniu. W przypadku, gdy Urząd Patentowy udzieli prawa ochronnego na znak towarowy, znak ten wpisywany jest do rejestru znaków towarowych, nadawany jest mu kolejny numer rejestracji i wydawane jest świadectwo ochronne potwierdzające udzielenia prawa na okres 10 lat. Zgodnie z art. 246 p.w.p. każdy może wnieść umotywowany sprzeciw wobec prawomocnej decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na znak. Wniesienie sprzeciwu jest ograniczone terminem 6 miesięcy od opublikowania w Wiadomościach Urzędu Patentowego informacji o udzieleniu prawa. Podstawę sprzeciwu mogą stanowić tylko okoliczności stanowiące podstawę unieważnienia prawa. W przypadku wniesienia sprzeciwu Urząd Patentowy zawiadamia niezwłocznie uprawnionego i wyznacza mu termin do ustosunkowania się do treści sprzeciwu. Podniesienie przez uprawnionego zarzutu bezzasadności sprzeciwu powoduje przekazanie sprawy do rozpoznania w trybie postępowania spornego. W przeciwnym wypadku Urząd Patentowy wydaje decyzje uchylającą wcześniejszą decyzję o udzieleniu prawa ochronnego. Na tę decyzję przysługuje skarga do sądu administracyjnego.

W przypadku każdej decyzji i postanowienia Urzędu Patentowego, zgłaszającemu przysługuje prawo złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy przez Izbę Odwoławczą Urzędu Patentowego. Wniosek należy złożyć w terminie 2 miesięcy od dnia doręczenia decyzji oraz 1 miesiąca od dnia doręczenia postanowienia. Wniosek powinien być: uzasadniony – wniosek nieuzasadniony nie będzie rozpatrywany, opłacony – opłata za wniosek od decyzji wynosi 100 zł, za wniosek od postanowienia – 50 zł. Wynikiem ponownego rozpatrzenia sprawy może być: utrzymanie zaskarżonej decyzji w mocy – sytuacja prawna nie ulega zmianie, uchylenie zaskarżonej decyzji w całości – zaskarżona decyzja przestaje obowiązywać, w jej miejsce zostanie wydana nowa decyzja, uchylenie zaskarżonej decyzji w części – zaskarżona decyzja przestaje obowiązywać w części tj. dla części towarów, dla pozostałych towarów sytuacja prawna nie ulega zmianie. Zgodnie z art. 248 p.w.p na decyzje Urzędu Patentowego stronie przysługuje skarga do sądu administracyjnego.

Pobrane z http://www.uprp.pl/procedura-krajowa/Lead05,31,1734,4,index,pl,text/

Bibliografia:

1. Sieńczyło – Chlabicz J., Banasiuk J., Zawadzka Z., pod red. Sieńczyło – Chlabicz J., Prawo własności intelektualnej, wydanie 3, Warszawa 2013
2. Nowińska E., Promińska U., du Vall M., Prawo własności przemysłowej, wydanie 2, Warszawa 2005
3. Fragment treści szkoleniowej z portalu Akademia PARP http://www.akademiaparp.gov.pl/#e0bwEfcPD8, data dostępu 2013-11-24.
4. Skubisz R., Prawo znaków towarowych komentarz, wydanie 2, Warszawa 1997